בשורה - וואָס איז דאָס? ווי צו טייַטשן די וואָרט

דער מענטש וואס קומט צו דער קריסטלעך אמונה, ערשטער פון אַלע וואונדער פון די בשורה - וואָס איז דאָס? טייל פון די ביבל אָדער אַ איין הייליק טעקסט? אין אַלגעמיין, שאלות וועגן די בשורה, יקסייטאַד און אָנצינדן די מחשבות פון נישט בלויז פּראָסט קריסטן, אָבער אויך כהנים. זאל ס פּרובירן צו רעכענען אויס וואָס די בשורה איז. דאס וועט העלפן צו ויסמייַדן ערראָרס און מיסאַנדערסטאַנדינג פון קיסווע-האַקוידעש אין דער צוקונפֿט.

איבערבליק

פילע קוואלן בשורה ינטערפּראַטאַד אין פאַרשידענע וועגן, און די קשיא פון וואָס איז מענט דורך די בשורה, זענען געגעבן פאַרשידענע ענטפֿערס.

אזוי אָפֿט סטייטיד, אַז די בשורה איז די פרי קריסטלעך שרייבן וועגן דעם לעבן און מעשים פון משיח. קאַנווענשאַנאַלי, די בשורה קענען ווערן צעטיילט אין קאַנאַנאַקאַל און אַפּאָקריפאַל. ווען מען רעדן וועגן די קאַנאַנאַקאַל גאָספּעלס, זיי מיינען אַז עס איז אנערקענט דורך די קהילה און ינקאָרפּערייטיד אין די ניו טעסטאַמענט. זיין אַטוואָרסטוואָ אַטריביאַטאַד צו די שליחים און טאָן ניט קשיא. די כתובים - דער יסוד פון די קריסטלעך קולט. אין גאַנץ עס זענען פיר קאַנאַנאַקאַל גאָספּעלס - מתיא, מארק, לוק, און יוחנן. אין אַלגעמיין ווערטער, די בשורה פון לוק, מארק און מתיא שטימען מיט יעדער אנדערע און זענען גערופֿן סינאָפּטיק (פֿון די וואָרט סינאַפּסיס - גלויבנס-פּראַסעסינג). פערט קיסווע-האַקוידעש, די בשורה פון יוחנן איז זייער אַנדערש פון די פֿריִערדיקע דרייַ. אָבער אומעטום עס ינדיקייץ אַז די בשורה, אין פאַקט - איז דער ערשטער פיר ביכער פון די ניו טעסטאמענט.

די ביבל און די בשורה - זענען סינאָנימס אָדער נישט

מיסינטערפּרעט די ביבל און די בשורה ווי סינאָנימס.

בשורה - איז אַ טייל פֿון די ניו טעסטאמענט, אַז בעסטער אַקאַמאַדייץ די דערוואַרטונג, מייַלע און קריסטנטום פּאָסטולאַטעס. אין דרייען, פֿאַר די ביבל אָפֿט מיינען נישט אַז אנדערע, ווי די אַלטע טעסטאַמענט. טראָץ דער פאַקט אַז די ניו און ישן טעסטאַמענץ דערלאנגט אין נאָענט קשר מיט יעדער אנדערע, די יענער איז א העברעישע קיסווע-האַקוידעש. דעריבער, אין די אויסדרוק, "די ביבל און די בשורה" מענט פּונקט די אַלטע טעסטאַמענט און די ניו טעסטאַמענט. הייליק בשורה אַזוי טאַקע זיין געהאלטן פרי קריסטלעך שרייבן, וואָס זענען קאָננעקטעד דערציילונג (דערציילונג) און האָמילעטיק עלעמענטן.

געשיכטע פון שאַפונג

טכילעס פאַרשידענע בשורה באטייטיק סויסער זייַן יעדער אנדערער, ווייַל אַלע זענען געווען שטעלן אַרויף אין די רגע האַלב פון די 1 יאָרהונדערט, אַז איז קאַנדישאַנאַל אויף די קרוסיפיקסיאָן פון יאָשקע. מאָדנע אין דעם איז גאָרנישט, ווייַל די מחברים וואס Created די בשורה, וואָס זענען געקומען אין די ניו טעסטאַמענט, געהערט צו פאַרשידענע קריסטלעך קהילות. ביסלעכווייַז, די פיר גאָספּעלס זענען אויסגעקליבן, וואָס מער אָדער ווייניקער קאָואַנסיידאַד מיט יעדער אנדערע און מיט וסטויאַווסטשימיסיאַ צו 4-5 יאָרהונדערט קריסטלעך דאָגמאַ. בלויז דער ערשטער דרייַ סקריפּטשערז, וואָס זענען געווען ינקלודעד אין די קאַנאָן, צונויפפאַלן מיט יעדער אנדערע אויף די אַרויסגעבן פּרפּאָוועדיי יאָשקע און זיין לעבן.

שוועבעלעך אין די טעקסט פון די גאָספּעלס און די כתובים פון אַנאַליסיס

געלערנטע און ריסערטשערז שאַצן אַז די בשורה פון מארק כולל מער ווי 90% פון די מאַטעריאַל, וואָס אַקערז אין צוויי אנדערע סקריפּטשערז (פֿאַר פאַרגלייַך, אין מתיא וואָס ריכטן פּראָצענט - כּמעט 60%, אין די בשורה פון לוק - אַ ביסל מער ווי 40%).

פון דעם מיר קענען פאַרענדיקן אַז עס איז געווען געשריבן אַ ביסל פריער, און די מנוחה פון די בשורה נאָר רילייד אויף אים. ססיענטיסץ האָבן אויך שטעלן פאָרויס די טעאָריע אַז עס איז געווען עטלעכע פּראָסט מקור, למשל, די קיצער רעקאָרדס פון שמועסן פון יאָשקע. קלאָוסאַסט צו זיי אין שרייבן געקומען עוואַנגעליסט מארק. צו דעם טאָג די בשורה איז געקומען אין גריכיש, אָבער עס איז קלאָר אַז יאָשקע האט ניט נוצן די שפּראַך אין זייער דרשות. די פאַקט איז אַז אין דעם מערב גריכיש איז געווען ניט אין סערקיאַליישאַן צווישן די ברייטע מאסן פון די מענטשן, ווי צווישן מצרי אידן. גאַנץ אַ לאַנג צייַט צווישן די סייאַנטיס, די מיינונג גובר אַז די ערידזשאַנאַלז פון די גאָספּעלס זענען געווען געשריבן אין אראמיש. בעשאַס דער ערשטער וועלט מלחמה, די אַזוי-גערופֿן ביבל געלערנטע טאָן אַ "פאַרקערט" איבערזעצונג פון די כתבי-הקוךש אויף די אַפאָריסמס פון אראמיש. לויט צו די ריסערטשערז, די רעזולטאטן סאַפּרייזד אַלעמען. די פאַקט אַז די גריכיש טעקסט סאָונדס ווי אַ דיסקאָרדאַנט ריטם אויף ראַמייסקאָם געבלאזן ווי פּאָעזיע רייד מיט גראַם, אַלליטעראַטיאָן, אַססאָנאַנסע און קלאָר, אָנגענעם ריטם. אין עטלעכע קאַסעס, עס איז געווארן קענטיק שפּילן אויף ווערטער אַז די טראַנסלייטערז אין גריכיש אָוווערלוקט ווען ארבעטן מיט טעקסט. קאָנסידערינג די בשורה פון מתיא, סייאַנטיס האָבן געפֿונען גלייַך זאָגן פון די פאַקט אַז עס איז געווען ערידזשנאַלי רעקאָרדעד אין העברעיִש.

דעם, אין דרייען, ווייזט צו די פאַקט אַז די ראָלע פון העברעיש אין דעם לעבן פון די אידן פון אַז צייַט באטייטיק אַנדערעסטאַמייטיד. קריסטלעך ליטעראַטור, לויט צו סס אַווערינצעוו ערידזשאַנייטאַד אויף דער גרענעץ פון גאָר אַנדערש שפּראַך סיסטעמס - גריכיש און אראמיש-אידישע. דאס איז אַ פאַרשידענע שפּראַך און סטיליסטיק וועלטן. בשורה - אַ טעקסט אַז געהערט צו די ריטואַל. ער סאַגדזשעסץ מעמערייזינג און שכל אין די טעקסט, אלא ווי נאָר לייענען.

וועלט בשורה

בשורה סענטערד אַרום דעם מענטש פון יאָשקע משיח, וואס עמבאַדיז די פֿולקייט פון די געטלעך און מענטשלעך נייטשערז. היפּאָסטאַסיס פון משיח - די זון פון מענטש און זון פון גאָט - דערשייַנען אין די בשורה זענען ינסעפּעראַבאַל, אָבער אָן מערדזשינג מיט יעדער אנדערע. עוואַנגעליסט יוחנן ב מער אכטונג צו די געטלעך נאַטור פון יאָשקע, בשעת דער ערשטער דרייַ יוואַנדזשאַליס - זיין מענטשלעך נאַטור, אַ בריליאַנט טאַלאַנט מגיד. קרעאַטינג אַ בילד פון יאָשקע, יעדער פון די יוואַנדזשאַליס געזוכט צו געפֿינען זייער פאַרהעלטעניש פון די געשיכטע פון יאָשקע און זיין אַרבעט, און נייַעס פון אים. די קדמונים געגלויבט די בשורה פון מארק, וואָס געשטעלט רגע אין די ניו טעסטאמענט.