באַרימט שרייבערס-פראָנט-שורה זעלנער

דער גרויסן פּאַטריאָטישער מלחמה, וואָס אין דער געשיכטע פון דער מענטשהייט איז געווען דער רוב בלוטיקער און האָט דאַמאָלד כּמעט 4 יאָר, איז געווען אויסגעדריקט אין די האַרץ פון יעדער גרויזאַם טראַגעדיע, וואָס האָט גענומען די לעבן פון מיליאַנז פון מענטשן.

מענטשן פון די פּען: די אמת וועגן דער מלחמה

טראָץ די גראָוינג צייַט ריס צווישן יענע ווייַט געשעענישן, אינטערעס אין די טעמע פון מלחמה איז קעסיידער גראָוינג; דער פאָרשטעלן דור טוט ניט בלייַבן גלייַכגילטיק צו די מוט און העלדיסם פון סאָוויעט זעלנער. א גרויסע ראָלע אין די אמתדיקקייט פון דיסקרייבינג די געשעענישן פון די מלחמה יאָרן איז געשפילט דורך דעם וואָרט פון שרייבערס און דיכטערס, פּינטלעך, אַפּליפטינג, דירעקטינג און ינספּייערינג. עס איז געווען זיי - שרייבערס און פראַנטיקע פּאָעטן, בעת פארבראכט זייער יוגנט אויף די באַטאַלפילד, געבראכט צו די מאָדערן דור די געשיכטע פון מענטשלעך דעסטאַניז און אַקשאַנז פון מענטשן, וואָס מאל יקסידיד לעבן. די שרייבערס פון די בלאַדי וואָרטימע דיסקרייבד אַפ אַנ עמעס די אַטמאָספער פון די פראָנט, די גערילאַ באַוועגונג, די ערלעכקייט פון די קאַמפּיינז און לעבן אין די דערציען, שטאַרק פרייַנדשאַפט פון די זעלנער, פאַרצווייפלט העלדיזם, ביטרייאַל און קאָוואַרדלי דיסמיסיע אין זייער אַרבעט.

די שעפעריש דור פון מלחמה

פראָנט-לינע שרייבערס זענען אַ באַזונדער דור פון העלדיש פערזענלעכקייטן וואָס האָבן יקספּיריאַנסט די כאַרדשיפּס פון מיליטעריש און נאָך-מלחמה פּיריאַדז. עטלעכע פון זיי געשטארבן אין די פראָנט, אנדערע געלעבט מער און געשטארבן, ווי זיי זאָגן, ניט פון אַלט עלטער, אָבער פון אַלט ווונדז.

1924 איז געווען אנגעצייכנט דורך דער געבורט פון אַ גאנצע דור פון זעלנער באקאנט צו די גאנצע לאַנד: באָריס וואַסיליעוו, וויקטאָר אַסטאַפיעוו, יוליאַ דרונינאַ, בולאַט אָקודזשאַוואַ, וואַסיל ביקאָוו. די שרייבערס-פראָנט-ליניע זעלנער, וועמענס רשימה איז ווייַט פון גאַנץ, קאַלעקטאַד מיט די מלחמה אין אַ צייַט ווען זיי זענען נאָר 17 יאר אַלט.

באָריס וואַסיליעוו איז אַ ויסערגעוויינלעך מענטש

כּמעט אַלע די יינגלעך און גערלז 20 ס קען נישט זיין גילטיג אין אַ שרעקלעך מלחמה. בלויז 3% סערווייווד, צווישן וועלכע באָריס וואַססיליעוו געווען אַ נס. ער קען שטאַרבן אין די 34 יאָר פון טייפוס, אין 41-עם אין די סוויווע, אין 43-עם - פון מיין סטרעטשינג. אין דער פראָנט, דער יינגל לינקס ווי אַ פרייַוויליקער, דורכגעגאנגען קאַוואַלרי און מאַשין-ביקס רעגימענטאַל שולן, געקעמפט אין די לופטבילן רעגימענט, געלערנט אין די מיליטער אַקאַדעמיע. אין דער מלחמה-מלחמה האָט ער געאַרבעט אין די וראַלס ווי אַ פּרובירן פֿאַר רויפּע און ווילד וועהיקלעס. ער איז געווען דעמאָביליזעד אין די ראַנג פון ינזשעניר-קאַפּיטאַן אין 1954; די סיבה פֿאַר דעמאָביליזאַטיאָן איז די פאַרלאַנג צו דינגען אין ליטערארישע טעטיקייט.

דער מחבר האָט דעדאַקייטאַד די מיליטעריש טעמע צו אַזאַ ווערק ווי "די רשימות האבן נישט דערשייַנען", "מאָרגן איז געווען אַ מלחמה", "וועטעראַן", "דו זאלסט נישט דרייען ווייַס סוואַנז." באָריס וואַסיליעוו איז געווארן באַרימט נאָך די אויסגאבע אין 1969, דעם ראָמאַן "די דאַוונס דאָ זענען שטיל ...", שטעלן אין 1971 בייַ די טעאַטער אויף טאַגאַנקאַ יורי ליובימאָוו און פּיקטוריזעד סטאַניסלאַוו ראָסטאָצקי אין 1972. לויט די שרייבערס ס סקריפּס, וועגן 20 פילמס זענען שאָס, צווישן זיי "אָפפיסערס", "מאָרגן איז געווען מלחמה", "אַטי-באַט, זעלנער זענען גיין ...".

שרייבערס-פראָנט-שורה זעלנער: ביאגראפיע פון וויקטאָר אַסטאַפיעוו

וויקטאָר אַסטאַפיעוו, ווי פילע פראָנט-לינע שרייבערס פון די גרויס פּאַטריאָטיק מלחמה, אין זיין ווערק געוויזן די מלחמה ווי אַ גרויס טראַגעדיע, געזען דורך די אויגן פון אַ פּשוט זעלנער - דער מענטש וואָס איז די יקער פון די גאנצע אַרמיי; עס איז ער וואס באקומט שטראָף אין זעט, און די ריוואָרדז בייפּאַס אים. דעם קאָלעקטיוו, האַלב-אָטאָביאָגראַפיקאַל בילד פון אַ פראָנט-שורה זעלנער וואס לעבט אַלץ מיט זיין קאַמראַדז און איז טריינד פיינליך צו קוקן טויט אין די אויג, אַסטאַפיעוו לאַרגעלי געשריבן אַוועק זיך און זיין פראָנט-ליניע פריינט, קעגן אים צו סערווייווערז-לאַגערז, וואס פֿאַר די רובֿ טייל געלעבט אין אַ לעפיערעך ומשעדלעך פראָנט-שורה זאָנע איבער מלחמה. עס איז געווען צו זיי אַז ער, ווי די איבעריקע פון די פּאָעטן און שרייבערס-פראָנט-שורה זעלנער פון די צווייטע וועלט מלחמה, איז געווען דיפּלי פאַרהיטנדיק.

דער מחבר פון אַזאַ באַרימט אַרבעט ווי "צאַר פיש", "דאַמנעד און געהרגעט", "לעצטע בויגן" פֿאַר זיין אַלעדזשד צוטרוי צו די מערב און די פּראָפּענסיטי פֿאַר שאַוויניזאַם, וואָס קריטיקערס געזען אין זיין ווערק, איז ארלנגעווארפן בייַ די רחמנות פון גורל דורך די שטאַט, וואס געקעמפט, און געשיקט צו שטאַרבן אין זיין געבוירן דאָרף. עס איז געווען דער ביטער פּרייַז אַז וויקטאָר אַסטאַפיעוו האט צו באַצאָלן - אַ מענטש וואס קיינמאָל אפגעזאגט געשריבן, פֿאַר די פאַרלאַנג צו זאָגן די אמת, ביטער און טרויעריק. דער אמת וועגן וואָס די שרייבערס-פראָנט-ליניע זעלנער פון דער גרויסן פּאַטריאָטישער מלחמה האָבן ניט שטיל אין זייערע ווערק; זיי האבן געזאגט אַז די רוסישע מענטשן, וואָס ניט בלויז וואַן, אָבער אויך פאַרפאַלן פיל אין זיך, סיימאַלטייניאַסלי פּעלץ די אַפּרעסיוו השפּעה פון די סאָוויעט סיסטעם און זייער אייגן ינערלעך פאָרסעס אין דער זעלביקער צייַט ווי פאַשיזאַם.

בולאַט אָקודזשאַוואַ: אַ הונדערט מאל די זונשייַן בלאַשט ...

ווערסיעס און לידער פון בולאַט אָקודזשאַוואַ ("תפילה", "מידנייט טראַלי", "פריילעך דראַמער", "ליד פון זעלנער 'בוץ"), די גאנצע מדינה ווייסט; זיין דערציילונג "זיין געזונט, אַ סטשאָאָלבוי", "א טאָג מיט באָנאַפּאַרטע", "א דזשאָורניי פון אַמאַטשערז" זענען אין אַ נומער פון די בעסטער ווערק פון רוסיש פּראָסע שרייבערס. באַרימט קינאָ - "זשעני, זשענעטשקאַ און קאַטיושאַ", "פידעליטי", ער איז געווען אַ סקרינרייטער, איז וואָטשט מער ווי איין דור און די באַרימט "בעלאָרוססקי ראַילווייַ סטאנציע", ווו ער איז געווען דער מחבר פון לידער. די רעפּערטואַר פון די באַרימט פּאָעט און זינגער איז וועגן 200 לידער, יעדער פון וואָס איז פול מיט זייַן אייגן געשיכטע. בולאַט אָקודזשאַוואַ, ווי אנדערע שרייבערס-פראָנט-שורה זעלנער (די פאָטאָ קענען זיין געזען אויבן), איז אַ העל סימבאָל פון זייַן צייַט; זיין קאַנסערץ זענען שטענדיק פארקויפט אויס, טראָץ דער אַוועק פון פּאָסטערס וועגן זיין פּערפאָרמאַנסיז. די וילעם שערד זייער ימפּרעססיאָנס און געבראכט זייער פריינט און אַקוויינטאַנץ. דער גאנצער מדינה סאַנג די ליד "מיר דאַרפֿן איין נצחון" פון די פילם "בעלאָרוסיש ראַילווייַ סטיישאַן".

מיט די מלחמה, בולאַט באגעגנט אין עלטער פון זיבעצן, געלאזן די נייַנט מיינונג צו די פראָנט ווי אַ פרייַוויליקער. פּריוואַט זעלנער, מאָרטער, וואָס איז געווען דער הויפּט אין דער צפון קאַוקאַסיאַן פראָנט, איז געווען ינדזשערד פון אַ פייַנט ערקראַפט, און נאָך די היילן ער גאַט אין די שווער אַרטילעריע פון די הויך קאַמאַנדז. ווי בולאַט אָקודזשאַוואַ האט געזאגט (און זיין קאַונערפּאַרץ, פראָנט-שורה שרייבערס אפגעמאכט מיט אים), אַלעמען איז געווען דערשראָקן פון די מלחמה, אַפֿילו די וואס געהאלטן זיך ברייטער ווי אנדערע.

די מלחמה מיט די אויגן פון וואַסיל ביקאָוו

אוועקגענומען פון אַ בעלאָרוסיש פּויער משפּחה, וואַסיל ביקאָוו געגאנגען צו די פראָנט אין 18 יאָר און געקעמפט איידער די וויקטאָרי, און געגאנגען דורך אַזאַ לענדער ווי רומעניע, אונגארן, עסטרייַך. איך בין ווונדאַד צוויי מאָל; נאָך דעמאָביליזיישאַן ער געלעבט אין בעלאָרוססיאַ, אין דער שטאָט פון גראָדנאָ. די הויפּט טעמע פון זיין אַרבעט איז נישט דער מלחמה זיך (היסטאָריאַנס, ניט שרייבערס-פראָנט-שורה זעלנער זאָל שרייַבן וועגן אים), אָבער די פּאַסאַבילאַטיז פון דעם מענטש גייסט ארויסגעוויזן אין אַזאַ שווער טנאָים. א מענטש זאָל שטענדיק בלייַבן אַ מענטש און לעבן לויט געוויסן, נאָר אין דעם פאַל אַ מענטש ראַסע קענען בלייַבנ לעבן. די פּראָקורס פון ביאָווסק איז געווען די געלעגנהייַט פֿאַר באשולדיקונגען פון סאָוויעט קריטיקס אין די דעסעקראַטיאָן פון די סאָוויעט רעזשים. אין דער פרעסע, עס איז געווען ברייט-וואָג כעראַסמאַנט, צענזור פון דער רעזולטאַט פון זיין אַרבעט, זייער פאַרווער. מיט דעם כאַראַקטער און שאַרף דיפאָרמיישאַן אין געזונט, דער מחבר איז געווען געצווונגען צו פאַרלאָזן זייַן כאָומלאַנד און לעבן פֿאַר עטלעכע מאָל אין די טשעכיי (לאַנד פון זייַן סימפּאַטיז), דעמאָלט אין פינלאַנד און די פרג.

די מערסט באַרימט ווערק פון די שרייַבער: "דער טויט פון אַ מענטש", "קראַנע שרייַען", "אַלפּיין באַלאַדע", "קרוגליאַנסקי בריק", "די טויט טאָן ניט שאַטן." ווי טשינגיז אַיטמאַטאָוו האט געזאגט, ביקאָוו איז געראטעוועט דורך גורל פֿאַר ערלעך און טרויעריק שאפן אויף ביכאַף פון די גאנצע דור. עטלעכע פון די ווערק זענען געווען סקרינד: "בלייַבנ לעבן ביז פאַרטאָג", "דער דריט ראַקעט".

Writers-front-line זעלנער: וועגן די מלחמה פסוק שורה

צו די פראָנט, די טאַלאַנטירט מיידל דזשוליאַ דרונינאַ, ווי פילע פראָנט-שורה שרייבערס, וואַלאַנטירד. אין 1943, זי באקומען אַ ערנסט ווונד, רעכט צו וואָס זי איז געווען אנערקענט ווי פאַרקריפּלט און קאַמידיאַן. דעמאָלט געקומען די צוריקקומען צו די פראָנט, דזשוליאַ געקעמפט אין די באַלטיק און פּסקאָוו געגנט. אין 1944, זי איז געווען ווידער קאָנסוסעד און געפונען אַנפיט פֿאַר ווייַטער דינסט. מיט די ראַנג פון סערגעאַנט, דעם סדר פון די רעד שטערן און די מעדאַל "פֿאַר מוט" דזשוליאַ נאָך דער מלחמה רעלעאַסעד פּאָעזיע זאַמלונג "די זעלנער ס גרעאַטקאָאַט", דעדאַקייטאַד פראָנט-שורה צייַט. זי איז געווען אנגענומען אין די שרייַבערס פאַרבאַנד און פּערמאַנאַנטלי ינסיסטאַד אין די רייען פון פּאָעטס-פראָנט-שורה זעלנער, ריפערינג צו די מיליטעריש דור.

צוזאמען מיט די שאַפונג און מעלדונג פון אַזאַ זאַמלונגען ווי "דייַגעס", "איר זענט נאָענט", "מייַן פרייַנד", "לאַנד - יוגנט", "טרענטש שטערן", דזשוליאַ דרונינאַ איז אַקטיוולי פאַרקנאַסט אין ליטערארישע און געזעלשאַפטלעך אַרבעט, איז אַוואָרדיד פּרעסטידזשאַס פּרייזאַז, איז געווען עלעקטעד אַ מיטגליד פון די לייט פון די הויפט צייטונגען און מאַגאַזינז, סעקרעטאַר פון די פאַרברעכער פון פארשיידענע שרייבערס 'יוניאַנז. טראָץ וניווערסאַל רעספּעקט און דערקענונג, דזשוליאַ געגעבן זיך גאָר פּאָעזיע, דיסקרייבינג אין די ווערסעס די ראָלע פון פרויען אין דער מלחמה, איר מוט און טאָלעראַנץ, און די ינקאַמפּאַטיביליטי פון די לעבן-געבן ווייַבלעך מיט מאָרד און צעשטערונג.

יורי באָנדאַרעוו: דער גורל פון מענטש

שרייַבער-פראָנט-ליניע זעלנער און זייערע ווערק האָבן געמאכט אַ באַטייַטיק צושטייַער צו ליטעראַטור, ברענגען צו אמת די טראַוואַלז פון די געשעענישן פון די מלחמה יאָרן. טאָמער, איינער פון אונדזער קרובים און קרובים געקעמפט מיט זיי אַקסל צו אַקסל און געווארן אַ פּראָוטאַטייפּ פון מעשיות אָדער מעשיות.

אין 1941, יורי באָנדאַרעוו - אַ צוקונפֿט שרייַבער - צוזאַמען מיט זיין פּירז אנטייל אין די קאַנסטראַקשאַן פון דיפענסיוו פאָרטאַפאַקיישאַנז; נאָך די סוף פון די ינפאַנטרי שולע געקעמפט אין סטאַלינגראַד ווי קאַמאַנדער פון מאָרטער חשבונות. דעמאָלט קאָנטוסיאָן, מילד פראָסטביטע און שאָדן אין די צוריק, טאָן ניט ווערן אַ שטערונג צו דער צוריקקער פון די פראָנט טייל אין די באַפרייַונג פון קיִעוו, געקומען אַ לאַנג וועג צו פוילן און טשעכאסלאוואקיי. נאָך דעמאָביליזאַטיאָן, יורי באָנדאַרעוו אריין די ליטערארישע אינסטיטוט צו זיי. גאָרקי, וווּ ער האָט געטראָפֿן צו אַ שעפעריש סעמינאַר אונטער דער פירערשאַפט פון Konstantin Paustovsky, וואָס האָט געלערנט די צוקונפֿט שרייַבער די ליבע פון די גרויסע קונסט פון שרייבן און די פיייקייַט צו זאָגן זיין וואָרט. כל מיין לעבן יורי דערמאנט די שמעקן פון די פאַרפרוירן, האַרט ווי אַ שטיין, און ברויט טאַם זעלנער ס קאַשע, ברענט אין קאַלט סטעפּס פון סטאַלינגראַד, ייַז קאַלט פראָסט קאַלסינעד שעלז, מעטאַל וואָס פּעלץ דורך די גלאַווז, פּודער סטענטש פון אויסגעגעבן קאַרטראַדזשאַז און וויסט שטילקייַט די נאַכט הימל. די שאפן פון פראָנט-שורה שרייבערס איז דורכגעקאָכט מיט די אַקוטנאַס פון די אחדות פון מענטש מיט די אַלוועלט, זייַן העלפעסנעסס און אין דער זעלביקער צייַט גלייבן שטאַרקייַט און אַקשאָנעס, ינקריסינג אין אַ הונדערטפאָלד איידער אַ געפערלעך געפאַר.

ברייטהאַרציק רום צו יורי באָנדאַרעוו געבראכט די געשיכטע "די לעצטע עלאַוואַס" און "באַטאַליאַן פרעגן פֿאַר פייַער," וויווידלי דיפּיקטינג די פאַקט פון וואָרטיים. צו די טעמע פון סטאַלין 'ס ריפּריישאַנז איז פארקערט די אַרבעט "סילענסע", העכסט אַפּרישיייטיד דורך קריטיקס. אין דער מערסט באַרימט ראָמאַן "הייס שניי" די טעמע פון די העריטיסם פון די סאָוויעט מענטשן איז שארף אויפגעשטאנען אין דער צייַט פון די מערסט שטרענג טעסץ פֿאַר אים; דער מחבר דיסקרייבד די לעצט טעג פון דער שלאַכט פון סטאַלינגראַד און די מענטשן וואס זענען געקומען צו באַשיצן זייער כאָומלאַנד און זייער משפחות פון די פאַשאַסט ינוויידערז. די רויטע שורה איז סטאַלינגראַד אין אַלע די ווערק פון די פראָנט-ליניע שרייַבער ווי אַ סימבאָל פון זעלנער 'סטעדפאַסטנאַס און מוט. באָנדאַרעוו קיינמאָל ימפּעלשיז די מלחמה און געוויזן "ביסל גרויס מענטשן" וואס האבן זייער אַרבעט: זיי פארטיידיקט די מאָטהערלאַנד.

אין דער מלחמה, יורי באָנדאַרעוו לעסאָף איינגעזען אַז אַ מענטש איז געבוירן נישט פֿאַר האַס, אָבער פֿאַר ליבע. עס איז געווען אין די פראָנט-ליניע טנאָים אַז די קריסטאַל קלאָר געביטן פון ליבע פֿאַר די מאָטהערלאַנד, לויאַלטי און דיסאַנסי אריין די שאַפטער ס באוווסטזיין. נאָך אַלע, אַלץ איז נאַקעט אין שלאַכט, גוט און בייז זענען דיסערנאַבאַל, און אַלעמען געמאכט זיין באַוווסטזיניק ברירה. לויט צו יורי באָנדאַרעוו, לעבן איז געגעבן צו אַ מענטש פֿאַר אַ סיבה, און עס איז וויכטיק נישט צו פאַרדינען זיך אויף קלייניקייט, אָבער צו דערציען זייַן אייגן נשמה, פייטינג פֿאַר פֿרייַ עקזיסטענץ און אין די נאָמען פון יושר.

די ראָמאַן און ראמע ראָמאַן האָבן איבערגעזעצט איבער 70 שפּראַכן, און איבער דער צייט פון 1958 ביז 1980 אין אויסלאנד האָבן איבערגעזעצט 130 אַרטיקלען פון יורי באָנדאַרעוו, און די בילדער וואָס זיי האבן אויסגעדריקט (Hot Snow, Bereg, Battalions Ask for Fire) קוקט ריזיק וילעם.

די טעטיקייט פון די שרייַבער איז אנגעצייכנט דורך פילע עפנטלעך און שטאַט אַוואַרדס, אַרייַנגערעכנט די מערסט וויכטיק - וניווערסאַל דערקענונג און לייענער ליבע.

גריגאָרי באַקלאַנאָוו ס "לאַנד פון דער ערד"

גריגאָרי באַקלאַנאָוו איז דער מחבר פון אַזאַ אַרבעט ווי "יולי פון די 41 יאָר", "עס איז געווען אַ חודש מאי ...", "די ארץ פון דער ערד", "פריינט", "איך איז נישט געהרגעט אין דער מלחמה". אין דער מלחמה, האָט ער געדינט אין די כיייטייער אַרטילעריע רעגימענט, דעמאָלט באפוילן אַ באַטאַרייע אין די ריי פון אַ אָפיציר און געקעמפט אויף די דרום-מערב פראָנט ביז דעם סוף פון דער מלחמה, וואָס ער באשרייבט מיט די אויגן פון יענע וואס געקעמפט אויף די פראָנט שורה מיט זייַן פאָרמאַדאַבאַל פראָנט-שורה וואָכעדיק לעבן. די סיבות פֿאַר די שווערע חסרונות אין דער ערשטע בינע פון דער מלחמה באַקלאַנאָוו דערקלערט די מאַסע פאַרשטיקונג, די אַטמאָספער פון אַלגעמיין חשד און מורא, וואָס איז געווען אין מאַכט אין דער פריער מלחמה צייַט. רעקוויעם פֿאַר די מלחמה-טאָרן יונג דור, אַ יגזאָרביטאַנט פּרייַז פֿאַר די נצחון, איז די געשיכטע "פאָרעווער - ניינעטען". אין מעשים זענען די בעשאַס די פּריידיקער צייַט, באַקלאַנאָוו קערט צו די גורל פון ערשטע זעלנער וואס זענען געווען פּראַמאַסינג דורך אַ מיססעלליטע טאָטאַליטאַריאַן סיסטעם. דאָס איז ספּעציעל וויוואַדלי אין דער געשיכטע "קאַרפּוכין", ווו די לעבן פון דער העלד פון דער אַרבעט צעבראכן שטאַט מעשוגאַס. לויט די שרייבערס ס סקריפּס, 8 פילמס זענען שאָס; דער בעסטער פאַרשטעלן ווערסיע - "עס איז געווען אַ חודש מאי ...".

מיליטער ליטעראַטור פֿאַר קינדער

קינדער שרייַבער-פראָנט-ליניע זעלנער האָבן געמאכט אַ באַטייַטיק צושטייַער צו ליטעראַטור, שרייבן פֿאַר טיניידזשערז אַרבעט וועגן זייער פּירז - די זעלבע ווי זיי זענען, יינגלעך און גערלז וואס זענען געטרייַ צו לעבן אין וואָרטימע.

רשימה פון רעקאַמענדיד טיניידזש ליטעראַטור וועגן די מלחמה:

• A. Mityaev "Sixth incomplete".
• יי אָטשקין "איוואן - איך, פיאדאראוו - מיר זענען".
• אַלעקסיי "פון מאָסקווע צו בערלין".
• ל. קאַססיל "דיין דיפענדערז."
• יי גאַידאַר "דער אָוטער פון טימור".
• וו. קאַטאַעוו "דער זון פון דער רעגימענט."
• ל. ניקאָלסקייַאַ "מוזן זיין לעבעדיק".

Writers-front-line soldiers, וועמענס רשימה אויבן איז ווייַט פון גאַנץ, דערציילט די שרעקלעך פאַקט פון דער מלחמה, די טראַגיש דעסטאַניז פון מענטשן און די מוט און העלדיסם געוויזן דורך זיי, צוטריטלעך און פאַרשטיייק פֿאַר קינדער. די מעשים דערציען די גייסט פון פּאַטריאָטיזאַם און ליבע פֿאַר די מאָטהערלאַנד, לערנען זיי צו אָפּשאַצן קרויווים און קרובים, צו טייַנען שלום אויף אונדזער פּלאַנעט.