אַלעקסיי טאָלסטוי - מחבר פון פּינאָקטשיאָ

פייע מייַסע - דער בלויז פאָרעם פון וויסן פון די וועלט, טכילעס פאַראַנען צו דעם קינד. פּינאָקטשיאָ מחבר אַלעקסיי טאָלסטוי קאַנטריביוטיד צו די רוסישע קינדער 'ס ליטעראַטור. חוץ די פאַקט אַז ער האט געשריבן דעם בוך פֿאַר קליין, ער כאַנדאַלד אַ פּלאַץ פון פאָלק אגדות און באָבע מעשיות, אַדאַפּטינג זיי פֿאַר קינדער ס לייענען.

דער מחבר פון פּינאָקטשיאָ דערקענט אַז ריסייקלינג פֿאָלקלאָר, סאַלעקץ די מערסט טשיקאַווע מעשיות, מיט אַ אמת רוסיש פאָלק שפּראַך טורנס און חידוש פּלאַנעווען דעטאַילס אַז עלטערן וואָלט לייענען צו קינדער אין די פּראָצעס פון לערנען זייער מוטער צונג און נאציאנאלע קולטור.

אַ קאָשאַנערי מייַסע וועגן אַ ווודאַן ליאַלקע איטאַליעניש לאָרענזיני, דער מחבר פון פּינאָקטשיאָ, ארויס אין 1883 אונטער די פּסעוודאָנים קאַרלאָ קאָללאָדי. טאָלסטוי לייענען אַ איבערזעצונג פון דעם מייַסע אין אַ בערלין זשורנאַל אין 1923, באַלד איידער זיין צוריקקער פון גלות, און באַשלאָסן צו רעטעלל עס צו רוסיש קינדער. אין ערשטער דער געדאַנק איז געווען בלויז ליטערארישע אַדאַפּטיישאַן, אָבער עס אויסגעדרייט אויס זייער טרוקן און דידאקטישע. דעריבער, מיט די שטיצן פון מאַרשאַק, דער מחבר פון פּינאָקטשיאָ געצויגן צו שרייַבן עס אנדערש. אין 1936, די מעשה איז געווען ערשטער ארויס אין אַ קינדער 'ס צייַטונג, און שפּעטער ווי אַ באַזונדער אויסגאבע.

אין קאָללאָדי אויסגעדרייט טעראַבלי שטיפעריש ליאַלקע, וואָס איז Produced אויף די צרה מילכל פון די מאַגיש שטיק פון האָלץ. זי איז געווען געהייסן פּינאָקטשיאָ, איבערגעזעצט ווי "סאָסנע נוס". אָה, און געבעטן איז דעם טאָוגהיע היץ דזשעפּעטטאָ מיין טאַטע! ער האט נישט וועלן צו אַרבעטן אָדער לערנען, אַלע ווייל לייד צו, וואַנדערינג, סטילינג און ניט באהאנדלט. כאָטש די מאַגיש קריקיט פּרעדיקטעד צו אים פֿאַר דעם אַ טורמע אָדער שפּיטאָל. ווען די מעשה איז געווען געשריבן, European פּעדאַגאַדזשיקאַל טעאָריע פּריסקרייבז שטרענג שטראָף פֿאַר די זינד פון דעם קינד. דעריבער, דער העלד שטעלן אויף אַ קייט, הענגען, ברענען און אַפֿילו ימפּריזאַנד.

אבער פּינאָקטשיאָ איז געווען אַ גוט נשמה, ער האט ליב געהאט טאַטע דזשעפּעטטאָ און Fairy מיט בלוי האָר, איז געווען ברייטהאַרציק און קען תשובה טאן. צוזאמען מיט דידאקטישע שטרענגקייַט אין דער איטאַליעניש אָריגינעל מייַסע פילע פאַנטאַסטיש בילדער. למשל, דער עקספּאַזישאַן פון די פּלאַנעווען פֿאַרבונדן מיט אַ קלאָץ ווונדערלעך, מאַדזשיקאַל פעלד אַרום דוראַקאָלאָווקי ווו ווודאַן וואַרמינט מקבר געווען זייַן פינף גאָלד קאָינס, קאַנווערזשאַן-פּאַנטאָפל קינדער אין די טאָכעס, און, ענדלעך, די פאַרנאַנט ווודאַן נאָז, רייזינג פון ליגנעריש.

רוסיש מחבר מייַסעלע פּינאָקטשיאָ פֿאַר יידאַלנאַס טוט נישט באַשטראָפן, קריקקעט, אַנשטאָט פון פּריזאַנז און האָספּיטאַלס, פּרידיקס געפאַר און פּאַסירונג. אבער איז עס מעגלעך צו יבערשרעקן די יינגל אין דעם צוקונפֿט? די שאַפע קאַרלאָ (מאָקקער טאָלסטוי געגעבן די אָרגאַן-מילכל-נאָמען מחבר פירסטהאַנד מעשיות) פאַרבאָרגן מאַגיש טיר, און די פּראָוטאַגאַנאַסט דיסקאַווערז דער סוד גאָלדען שליסל פון איר.

מעשיות דזשונקטיאָנס זענען אַנדערש, אויך. פּינאָקטשיאָ, ווייל אַדווענטשערז און שטראָף, טוט תשובה און קערעקטאַד, פֿאַר וואָס ער נעמט אַ באַלוינונג - אַ חלום קומען אמת. ער ווערט אַ לעבעדיק יינגל, ניט אַ ליאַלקע. דיק ווי אַ סאָוויעט מחבר, מאכט פּינאָקטשיאָ ליאַלקע פירער פון די אַפּרעסט. ער נעמט זיי פֿון קאַראַבאַס באַראַבאַס, אַ גרויזאַם עקספּלאָיטער, אין די נייַ מאַגיש טעאַטער, די בילד פון אַ העל צוקונפֿט, וואָס אָפּענעד די טיר פֿאַר לערקינג.

פּינאָקטשיאָ מחבר טוט ניט נושא אַ חלום. ער - און בונטאַר פירער, לעבעדיק און ומרויק. מאַגיק גאָלדען שליסל געץ אַקסאַדענאַלי, אַלע די העלדן פון רוסיש באָבע מעשיות - יוואַנושקי און עמעל. אבער דורך סדר פון סאָוויעט ידעאָלאָגיע, ער ניצט עס צו דער אַלגעמיין, און ניט אַ פּריוואַט נוץ.

מאָדערן עלטערן לייענען פאַרשידענע ביכער צו דיין יינגער קינדער, וואַטשינג קאַרטאָאָנס מיט זיי. רוסישע וויסן ביסל מייַסע וועגן די גאָלדען שליסל, און פּינאָקטשיאָ, אָבער ליבע און באַטראַכטן זייער העלד ווי עס יז נאָך פּינאָקטשיאָ.